“Din Margaret qisha l-istramba. La żżejjen tal-Milied, xejn!”
“Hi dħulija ħafna. Forsi ma tħobbux il-Milied.”
“Ma nafx jien. Pero’ nistaqsiha ta’. Anzi ħa mmur ngħidilha issa.”
Ċensa imxiet b’pass mgħaġġel lejn Margaret, waqt li Maria imxiet warajha.
“Bonġu Margaret, x’minnek?” bdiet it-taħdita Ċensa.
“Bonġu. Qed naħsel ftit il-bieb ta’ barra għax jimtela’ bit-trab.”
“Iva vera. Jiena mort nagħmel ix-xirja tal-Milied u nkompli nżejjen naqra,” weġbitha Ċensa waqt li ma tatiex ċans tagħtiha risposta kompliet, “U inti kif ma żżejjinx naqra Margaret? Dejjem hekk nafek jiena.”
Margaret ħarset lejha u bi tbissima qaltilha, “Mela titkaża bija xi ftit hux?”
“Le, le, “ weġbitha Ċensa imma f’qalbha taf li ma kinetx qed tgħid il-verita’.
“Mela ħa ngħidlek, la naħseb trid tkun taf,” bdiet tgħidilha Margaret. “Inti tiftakar meta ħarqu l-ħanut ta’ Salvu?”
“Le ta, ftakar li jiena m’inix mir-raħal u m’ilix wisq ngħix hawn,” weġbitha.
“Jiena darba ġejt nixtri fil-ħanut ta’ Salvu li kull sena kien jarma apposta b’tiżjin tal-Milied. Kien ikollu siġar, presepji, dwal ta’ kull xorta. Darba waħda daħal raġel liebes ta’ Missier il-Milied. F’daqqa waħda dan fettillu jqabbad il-ħanut u kemm ili ngħidlek il-kaxxi tal-kartun saru ħuġġieġa waħda.”
“Illami, weġġajtu?”
“Mort l-isptar kont għax blajt ħafna duħħan. Minn dak in-nhar ma rridx naf b’Milied.”
Ċensa baqgħet bla kliem. Iżda mbagħad issoktat, “kemm hawn min hu kattiv hux? Ħaqqu l-ħabs u narmilu ċ-ċavetta.”
“Ċens, jekk tħobb il-Milied suppost taf li m’għandekx tiġġudika. Dak ir-raġel kien għadu ħiereġ mill-ħabs, ma setax isib impjieg, kien fi stat ħażin ħafna barra li kien mhedded u ra kif għamel biex reġa’ daħal ġewwa. Le m’għamilx tajjeb. Lilna werwirna. Għadni nbati l-konsegwenzi. U anke fuqi jgħidu n-nies. Imma mhux aħjar ma niġġudikaw lil ħadd?”
Ċensa baxxiet rasha u bewġet lejn id-dar.